An gcreideann tusa, mar a chreideann an Teachta Dála Danny Healy-Rae, gur faoi smacht Dhia amháin atá an aimsir?
Ní chreidim féin i ndia ar bith, ach dá gcreidfinn i ndia Healy-Rae bheinn ag impí air (neach fireann a bheadh i dtiarna Danny, gan amhras) stop a chur leis an athrú aeráide.
Tá cúiseanna go leor ann gur gá moill a chur ar an athrú aeráide láithreach. Ach is cúis leithleach atá agam féin, mar atá nach nglacfadh leithéidí Anohni (Antony Hegarty ó Antony and the Johnsons) orthu féin amhráin mar ‘4 Degrees’ a chumadh.
Leis an líne “It’s only 4 degrees” á hathrá aici (is bean anois í Hegarty) thar cheol griothalach leictreonach na léiritheoirí Oneohtrix Point Never agus HudMo, is tagairt é an t-amhrán do phointe claochlaithe na haeráide agus an toradh tubaisteach a bheadh ann dá mbainfí amach é.
Cé go bhfuil cuspóir Anohni le moladh, is cnáimhseáil a ghoilleann ar na cluasa, seachas amhrán ealaíonta agóide, atá in ‘4 Degrees’.
Sa mhéid sin, ní furasta smaoineamh ar phionós níos oiriúnaí le gearradh ar Danny Healy-Rae as an gcacamas a chuir sé i láthair na Dála le déanaí ná brú a chur air éisteacht le ‘4 Degrees’ arís is arís eile ar feadh cúpla uair an chloig. Cé go bhfuil fírinne thriathach ann, tá fulaingt i gceist leis mar shaothar éisteachta!
Tá an méid sin fíor i gcás fhormhór ‘Hopelessness’.
Níl ort ach teidil na n-amhrán a léamh chun tuiscint a fháil ar na gnéithe den saol atá ag déanamh tinnis do Hegarty.
‘Drone Bomb Me’, ‘Obama’, ‘Violent Men’, ‘Crisis’.
Sea, a hAnohni, níl an saol seo foirfe.
Ní raibh in aimsir Genghis Khan ná Ghráinne Mhaoil ach oiread, agus ní bheidh go deo.
Ach má tá gearán le déanamh agat, ní mór é a dhéanamh go fileata.
Agus cén mhaith é bheith ag gearán muna bhfuil tuairim le roinnt agat linn faoin dóigh le feabhas a chur ar chúrsaí?
Creidim go bhfuil croí Hegarty san áit cheart.
Anuraidh dhein Antony and the Johnsons ceolchoirm charthanachta chun tacú le treabh Martu na hAstráile ina n-iarracht chun stop a chur le forbairt mianaigh úráiniam ina gceantar dúchais.
Is lag an iarracht é ‘Hopelessness’ chun coinsias an Domhain Thiar a mhúscailt, agus tá rud beag den mhéileach a mhúineadh don uan i gceist ar aon nós.
Is é an trua é, mar meabhraíonn amhrán nó dhó anseo dúinn (‘Marrow’, ‘I Don’t Love You Anymore’) go bhfuil glór draíochtúil ag Hegarty nuair a dhéanann sí iarracht ar amhránaíocht seachas olagón.
