Chuir mé aithne ar Aisling blianta ó sin, i mbealach aisteach — trí Facebook. Ní minic a chuirim aithne ar dhaoine trí Facebook, ach tá rud éigin difriúil faoi Aisling, draíochtúil b’fhéidir, agus anois scríobhtar leabhair fúithi.
Muna bhfuil cloiste agat faoi Aisling, cuirfidh mé in aithne daoibh í. Cailín tuaithe is ea í, a chuaigh ar ollscoil i mBaile Átha Cliath agus a fuair post ann. Cailín a chaitheann bróga compordacha le siúl chuig an obair sula gcuireann sí na sála arda uirthi, a choinníonn gach admháil lena cur i gcomparáid lena ráiteas bainc ag deireadh na míosa (ar fhaitíos go ndearnadh sceamáil uirthi i ngan fios di), agus a théann abhaile lena muintir (agus cluiche CLG) a fheiceáil ag an deireadh seachtaine.
Tá cuid d’Aisling ionann ar fad, agus sin an fáth go ndeachaigh sí i gcion orainn nuair a bhunaigh Emer McLysaght agus Sarah Breen an grúpa Facebook “Oh my god what a complete Aisling” inar bailíodh scéalta fúithi, faoina cairde, faoin gcineál ruda a thaitneodh léi (Oíche na gContaetha in Quinn’s) agus faoin gcineál ruda nach dtaitneodh léi (aon rud “Protastúnach”).
Chláraigh beagnach caoga míle duine leis an ngrúpa ar Facebook. Ní haon ionadh, mar sin, go raibh an-tóir ar an gcéad leabhar inar insíodh scéal Aisling (Oh My God What a Complete Aisling) nuair a foilsíodh anuraidh é. Thapaigh na húdair an deis agus insítear tuilleadh dá scéalta sa dara leabhar a foilsíodh roimh an Nollaig — The Importance of Being Aisling- Country Roads, Take Her Home.
Tá athruithe móra i saol Aisling ó chonaic muid an babhta deireanach í: faigheann sí drochnuacht ag an obair agus beartaíonn sí ar filleadh ar an mbaile ar feadh píosa. Níl sí ag réiteach go hiontach lena buachaill, Generic John (imríonn sé CLG, ólann sé Bulmers, caitheann sé bootcut jeans le bróga dubha). Tá dúshláin roimpi agus freagrachtaí uirthi.
Scéal simplí agus thar a bheith greannmhar.
Ba mhinic dom a bheith ag scairteadh gáirí agus mé á léamh. Is cur síos iontach ar shaol tuaithe ár nglúine atá sna leabhair seo. Thaitneodh sé le héinne a bhfuil féith an ghrinn acu. Leabhar éadrom, dearfach a chuirfeadh gliondar ar do chroí is ea é.
Mar sin féin, mhothaigh mé go ndeachaigh na scríbhneoirí amú leis an leabhar seo. Feictear domsa gur cuireadh brú orthu an leabhar a chríochnú sula ndeachaigh Aislingí ar fud na tíre ag ceannach bronntanas don Nollaig, agus tá an leabhar seo níos áiféisí ná an ceann a tháinig roimhe dá bharr
Thaitin Aisling liom mar go bhfaca mé cuid díom féin inti. Éiríonn liom scaití, bíonn díomá orm scaití, faighim idir dhrochnuacht agus dhea-nuacht. D’fhéadfainn Aisling a shamhlú leis an gcéad leabhar. An babhta seo, carachtar amach is amach is ea í, nach bhfuil fíor ná réalaíoch. Greannmhar i gcónaí, go deimhin, ach tá Aisling í féin ar lár.
