Mar a léirigh mé cúpla seachtain ó shin i mo léirmheas ar Delinquent Season , bíonn díomá orm nuair nach mbíonn scannáin Éireannacha go maith. Bím idir dhá stól i gcónaí agus mé ag déanamh léirmheas orthu freisin, mar is deacair a bheith macánta faoi scannán má tá seans maith ann go gcasfaidh mé le duine a d’oibrigh air nó a bhí ag aisteoireacht ann. Tá saol na meán Éireannach chomh beag sin go bhfuil an baol sin ann i gcónaí, agus ní shin ag caint ar shaol na meán Gaeilge.
Ach ag deireadh an lae, más maith nó olc é, caithfidh mé bheith macánta faoi mo chuid tuairimí, agus mo mhothúcháin phearsanta faoi na daoine a bhí páirteach a chuir i leataobh. Is mór an faoiseamh é mar sin le rá, gur scannán an-mhaith é an leagan Gaeilge de The Breadwinner, An Saothraí.
Tá an scéal bunaithe ar leabhar Deborah Ellis, faoin gcailín óg Parvana atá ag déanamh a díchill maireachtáil i dtír atá faoi smacht ag an Taliban. Nuair a ghabhtar a hathair, tá uirthi cuma bhuachalla a chur uirthi féin le saol a shaothrú di féin agus don chuid eile dá teaghlach.
Fite fuaite sa scéal seo tá an finscéal a insíonn sí féin don leanbh sa gclann, faoi bhuachaill atá ag iarradh a bhaile a shábháil ó eilifint olc, fhíochmhar. Breathnaíonn an scannán seo go hálainn, ach céard eile a mbeadh tú ag súil leis ó Cartoon Saloon a rinne Rún Cheanannais Mhóir agus Amhrán na Mara. Tá na dathanna spleodrach agus bríomhar agus is féidir chuile mhothúchán a fheiceáil ar éadan na gcarachtar. Bhí deora i le mo shúile níos mó ná uair amháin, rud nár tharla dom le haon scannán eile i mbliana.
Rinne an chomhlacht Macalla an-jab ar an athghuthú, agus tá an aisteoireacht ar fad an-mhaith. Sibéal Ó Corcora atá i bpáirt Parvana, Barry Barnes atá i bpáirt an athar Nurullah agus Áine Ní Laoire atá i bpáirt chara Parvana, Shauzia.
Ó mo thaithí féin ní éasca an rud é athghuthú a dhéanamh nuair atá an scannán beoite cheana, ach ní fhéadfainn ceachtar acu a lochtú. An t-aon rud a déarfainn faoin aistriúcháin, ná go bhfuil sé fíordheacair greann a aistriú go cruinn ó Bhéarla go Gaeilge, mar sin d’airigh mé go raibh an scannán fíorbhrónach gan mórán faoisimh ann uaireanta. Mar sin féin, ní bhaineann sé den scannán ar an iomlán mar gur scéal brónach é ag an deireadh thiar thall, agus ceann atá lán dóchais agus croí.
Tá an scéal seo tábhachtach, sin cinnte, agus léiríonn sé freisin an tábhacht a bhaineann le scéalta. Chorraigh sé mo chroí a bheith ag breathnú air, ní hamháin ag leanacht scéal an chailín óig chróga seo, ach le bród freisin go raibh sé chomh héifeachtach céanna i mBéarla agus i nGaeilge.
