Litir ón Mhórshiúl go Gaza: cluasaíocht, ciapadh, comrádaithe

Chruinnigh breis agus 4000 duine san Éigipt ag tús na míosa chun páirt a ghlacadh sa Mhórshiúl Dhomhanda go Gaza. Briseadh na forghabhála in Gaza is aidhm leis an mhórshiúl seo tar éis beagnach dhá bhliain de bhuamáil gan stad agus bac ar bhia agus cógas teacht isteach. Gan trácht ar an léigear atá déanta ag Iosrael ar mhuintir na Palaistíne le 77 bliain anuas.

Ghlac Brian Mac an tSionnaigh as Béal Feirste páirt sa mhórsiúl go dtí an trasbhealach ag Rafah. Tá cuntas scríofa aige faoina eispéireas i gCaireo agus a ghrúpa ag iarraidh túsphointe an mhórshiúil a bhaint amach. Is féidir an cuntas iomlán a léamh thíos.

“A chairde, 

Tá muid abhaile ón Éigipt anois agus ba mhaith liom míle buíochas a ghabháil lenar thacaigh linn agus a ghlac páirt sa ghníomh. Seo cur síos gairid d’eispéireas s’agam ar an turas.

Cé go raibh muid iontach buartha, ní raibh aon fhadhb againn nuair a leaindeáil muid i gCaireo. Nuair a bhain muid an lóistín amach, áfach, cuireadh na háirithintí ar ceal agus chinn siad muid a chur in ostáin eile.

Bhuail cairde ón Phalaistín linn chun muid a thabhairt go dtí na hóstáin. Bhain muid iad amach timpeall 11:30 agus dúradh linn nach raibh seomraí ann dúinn agus go mbeadh orainn stopadh in óstán trasna an bhealaigh. D’fhan muid trí uair a chloig le gníomhaithe eile go bhfuair muid seomraí san óstán.

Tharla seo le roinnt eile a thaistil go Caireo. Roinneadh sonraí pearsanta idir na hóstáin. Rinneadh cluasaíocht ar sheomraí agus gutháin. Lean fir agus póilíní gan chulaith muid gach áit, diúltaíodh seirbhís i siopaí, cuireadh stad linn modh taistil a úsáid agus cuireadh imeagla orainn ón chéad lá.

Aon duine nach bhfaca na físeáin de lá na hagóide — bhí sé iomlán ar mire agus scanrúil. Cuireadh ár mbusanna ar ceal agus rinne muid iarracht ár mbealach a dhéanamh go túsphointe an mhórshiúil taobh amuigh de Chaireo i mbeirteanna. Chuir ár n-óstán tacsaí Uber ar ceal gan fáth. Lean beirt muid ón óstán agus muid sa tóir ar thacsaí. Stad muid ag caifé, lean beirt muid isteach agus d’fhan muid taobh amuigh. Cuireadh gach tacsaí Uber ar ceal; gach duine a rinne iarracht. Bhí muid i dtrí thacsaí, stopadh iad ar fad leis na póilíní go bhfuair muid an ceathrú tacsaí amach as Caireo. Bhí muid iomlán trína chéile ach tiomanta.

Bhí seicphointí ag na hÉigiptigh ar an mhótarbhealach agus thosaigh siad ag baint daoine as carranna agus ag baint leas astu. Choinnigh siad daoine ag taobh an bhóthair, i lár an fhásaigh, gan bhia ná uisce. De réir mar a d’éirigh muid níos cóngaraí, dúradh linn éalú más féidir. Chúlaigh an tiománaí fríd an mhireachas agus cúpla míle síos an mótarbhealach, ag tógáil beirt comrádaithe a d’éalaigh fosta ar an bhealach. Thit duine ónar ngrúpa, Ciara, i laige san fhásach le stróic na gréine agus glacadh í agus Helen chun na hotharlainne leis na póilíní. Gabhadh daoine sna hóstáin a rinne iarracht tacsaithe a ordú chomh maith.

Bhí foréigean ó mhílíste a cuireadh i measc na ndaoine a bhí ar an agóid chun trioblóid a thoiseacht. Tugadh greadadh do roinnt gníomhaithe gan chúis.

Faoin tráthnóna, bhí sé soiléir nach mbeadh cead againn an túsphointe a bhaint amach agus bhí ar na heagraithe cinntiú go raibh teagmháil déanta le gach ball a bhí linn mar bhí cuid mhór ar iarraidh. Bhí sé ar mire gan fios a bheith againn an mbeadh muid curtha abhaile, i bpríosún nó eile.

Rinne muid ár mbealach go Caireo arís, shocraigh muid lóistín don oíche agus d’fhan muid ann, ag déanamh teagmháil le gach duine. Nuair a bhí tuairisc ar gach duine, d’iarr na heagraithe ar Údaráis na hÉigipte cead agóid síochánta daonnachta a dhéanamh i gCaireo nó áit a mbeadh fóirsteanach dóibh. D’fhan muid cúpla lá le freagra agus le linn an ama sin, bhí daoine dár leanstan fós, ag gabháil agus ag bualadh daoine a shíl siad a bhí ag glacadh páirte agus bhí óstáin ag comhoibriú leis na hÚdarais ar bhogadh gach uile dhuine.

I ndiaidh cúpla lá, bhuail na heagraithe lena gcuid ambasadóirí féin (seachas cúpla ambasadóir a dhiúltaigh) atá lonnaithe i gCaireo leis na ceisteanna seo a phlé ach bhí sé soiléir ó na cruinnithe nach mbeadh cead againn mórshiúl ná agóid a dhéanamh sa tír. Sin nuair a rinneadh cinneadh d’aon ghuth teacht abhaile.

Bhuail muid féin leis an Dr. Alaa Abd Al-Hadi, Ard-Rúnaí Cheardchumann Araibise na Scríbhneoirí. Cuireadh fáilte mhór romhainn, d’aontaigh muid ar gach rud ar cheist na Palaistíne agus labhair sé ar an bhród a bhí air an oiread daoine a fheiceáil i gCaireo ag tógáil na ceiste. 

Lean na hÚdaráis muid gach bomaite go dtí go ndeachaigh muid abhaile. Eispéireas scanrúil a bhí ann ach ní mórán i gcomparáid le saol na ndaoine in Gaza.

Cé go bhfuil díomá orainn nár éirigh linn dul chomh fada le Rafah, tháinig muid abhaile tiomanta níos mó a dhéanamh ar a son agus tá muid ag pleanáil an chéad ghnímh dhomhanda eile cheana féin. Cé gur tógadh muid, gur stopadh muid, gur tugadh greadadh dúinn, bhí sé fós iontach fiúntach. Tharraing muid ceist ar an phráinn le Rafah a oscailt. 

Thóg muid nascanna agus caidrimh dhomhanda le comrádaithe timpeall na cruinne agus ní chuirfidh siad bac orainn go dtí go bhfuil deireadh leis an chinedhíothú agus saoirse don Phalaistín.

Léigh muid teachtaireachtaí tacaíochta ó mhuintir Gaza gur thug muid misneach dóibh agus leanfaidh muid orainn ag tabhairt dóchas, misneach agus saoirse dóibh.

IS AR SCÁTH Á CHÉILE A MHAIREANN MUINTIR NA PALAISTÍNE”

In áit an mhórshiúil go Rafah, reáchtálfar léirsiú sa Bhruiséil, 26 agus 27 Meitheamh, lena fhógrófar cúig éileamh:

  1. Deireadh a chur leis an Chinedhíothú.
  2. An Trasbhealach ag Rafah a oscailt.
  3. An Comhaontú Comhlachais AE-Iosrael a chur ar ceal
  4. Coirpigh Chogaidh Iosraelacha a choinneáil cuntasach
  5. Stop a chur leis an Chomhpháirteachas Acadúil

Is féidir na héilimh a léamh go sonrach thíos.

SCÉALTA EILE