Fáilte romhaibh ar fad go sraithín beag atá curtha romham agam féin, a bhuí le ceann feadhna NÓS a thug cead mo chinn dom scaoileadh faoina leithéid. Tá súil agam saibhreas cainte ó phócaí beaga ar fud Chorca Dhuibhne a thabhairt chugaibh sna seachtainí romhainn, ó bhéalaibh bhlasta charachtairí na leithinse.
Táim chun an tsraith bheag seo a thosnú le bean seoigh darb ainm Caitlín Bean Uí Mhóráin, nó Caitlín Mhike Bhiddy, mar a tugtar go ceanúil i bParóiste na Cille uirthi. Ba é Mike Bhiddy Ó Móráin a fear céile, atá caillte le dhá bhliain.
Is ó Dhún Chaoin a shíolraigh Caitlín ach bhuail sí fúithi in Arda Mór i bParóiste na Cille in éineacht le Maidhc agus bhí triúr clainne orthu. Seo cúpla ceist a chuireas chuici:
Cad í an chuimhne is sia siar id’ cheann?
Bhí naonúr clainne aige mo mháthair is aige m’athair. Cailleadh beirt. So chaitheamair maireachtaint lena chéile. Bhínn féin is Daid i gcónaí ag tabhairt na mba abhaile le chéile agus ag crú na mba. Bhíodh cuid acu a bhíodh chomh righin, bhíodh na siní chomh righin le n’fheadar cén rud, ach d’fhágadh Daid, trócaire ar a anam, agamsa, an bhó ba righne a bhí ann! Bhíodh Daid ag rá ‘an bhfuil sí crúite fós agat?’
Bhíodh bucket breá bainne aici. So gheibhimis aníos an port agus soir abhaile agus paca plúir, chaithfeá mar dhea stráinín a chur ar a bharra chun an bainne a scagadh agus ansan bhíodh m’uncail Maidhc, thugaidís an bainne go dtí’n uachtarlann. So bhí saol ana-dheas againn agus bhí dream ana-dheas i nDún Chaoin ach anois inniu, n’fheadaraís cé tá ann.
Cén saghas duine is ea tú?
Bhuel, n’fheadar cén saghas duine mé ach duine is ea mé ná féidir liom fanacht aige baile! Caithfidh mé a bheith ag imeacht is ag imeacht is ag imeacht i gcónaí i gcónaí. Ó cailleadh m’fhear céile, ní féidir liom fanacht aige baile. Deinim amach gur saghas duine, ní ghlaofainn simplí air, ach n’fheadar cad é an saghas rud é! Is breá liom a bheith i gcomhluadar le daoine agus a bheith amuigh so téim go dtí Baile na nGall na haon Dé Domhnaigh agus bíonn cúpla deoch agam agus bíonn cleas ana-dheas i mBaile na nGall. So tagaim abhaile ansan agus beidh mo dhinnéar agam.
Cén lá ab fhearr a bhí riamh agat?
An lá go gcuaigh m’fhear céile, Mike Moran, siar go Dún Chaoin, é féinig agus cúpla duine eile ina theannta agus bhuail sé le Caitlín agus cheap Caitlín ambaiste, go raibh sé ana-dhathúil agus ana ghoodlooking, agus ambaiste, luíomair lena chéile! Ach cheapamair ná luífimis i bhfad lena chéile agus is é an áit a théimis ag cuairteoireacht ná síos sna leithrisí a bhíodh thíos laistíos don scoil agus ní raibh fhios aige Daid ná aige Mam cá rabhas, saghas rambler éigin ab ea mé
Cén clár teilifíse nó clár raidió is mó a thaitníonn leat?
Is maith liom Togha agus Rogha ó Bhóthar na Léinsí. Sin é an clár is fearr liom, agus Cartlann Bhóthar na Léinsí agus is dóigh liom go gceart go mbeadh níos mó don seanadhream le clos.
Cén chomhairle a bheadh agat chun an saol is fearr a chaitheamh?
Éirí den gcathaoir agus gabháil amach duit féinig faoin aer agus a d’iarraidh do shaol a chur níos fearr ná mar atá.
Cén nath cainte/amhrán is fearr a thaitníonn leat?
Na bairillí. Bhíodh sé aige Pound. Bhreá liom ‘chuirfinn trí thúin, trí thúin, chuirfinn trí thúin i dtrí bhairille’, nó pé rud é.
Is amhránaí deas í Caitlín féin, agus amhráin ar nós Buachaill ón Éirne aici, a chuala sí aige na muintir, a hathair Mhuiris Bheit Ó Lúing ach go háirithe. Ba í Peig Sayers seanaintín Chaitlín.
