Cad eile a dhéanfá le linn na laethanta fuara stoirmeacha seo ach am a chaitheamh le do ghrá geal, te teolaí os comhair na tine, blaincéad leagtha síos agus roinnt ‘steallála’ a dhéanamh.
Maith go leor, b’fhéidir nach gach duine a bheadh i mbun stealláil nó seans nach dtuigeann tú cad is ‘stealláil’ ann go fiú, ach bunaithe ar chomh folamh agus a bhí na siopaí agus Stoirm Emma ag réabadh na tíre, bheinn measartha cinnte de go bhfuil céatadán áirithe de mhuintir na hÉireann ag baint pléisiúir as an stealláil faoi rún.
Ach cad é faoi Dhia atá sa stealláil agus cén fáth go mbeinn á lua leatsa, a léitheoir uasail? Súgradh le bia agus tú i mbun collaíochta. Nach sin an chollaíocht bia, a deir sibh. Is ea, ar bhealach, ach méadaigh an méid bia faoi chéad, roghnaigh bia randamach nach smaoineofá faoi a chur idir do dhá chois riamh agus b’fhéidir ansin go mbeadh cóisir steallála agat.
Ní amháin gur ag súgradh le cístí, glóthach, uachtar agus milseoga atá i gceist leis an stealláil ach táthar ann a úsáideann réimse bia le mothú éagsúla le geiteanna beaga a bhaint den chorp. Is féidir leo bheith mín agus bog nó garbh agus gioblach; brioscaí, mil agus siúcra go fiú.
Titeann an stealláil faoin mórtheideal ‘súgradh fliuch agus slamrach’ áit a n-úsáideann rannpháirtithe gach sórt bia agus deochanna le teocht agus mothúcháin éagsúla le spraoi a bhaint as corp duine éigin eile.
Tá fochatagóir ar leith ann dar teideal ‘gogaireacht cístí’, áit a suíonn an duine lom nocht ar chíste agus bogann siad timpeall ann. Cé nach gogairí cistí iad lucht steallála uile, is ionann an bunphrionsabal. Baineann siad go léir sult as mothú, fuaim agus pléisiúr na collaíochta le bia le gach ball coirp.
In amanna, bíonn lucht steallála i mbun coraíocht bia nó troideanna bia ag sleamhnú timpeall ar bhraillín phlaisteach, leis an urlár a choimeád glan néata ar ndóigh, agus iad ag coraíocht agus ag pógadh a chéile. Samhlaigh dá dtosódh siad troid philiúr, a thiarcais cad a dhéanfadh siad dá mbrisfeadh an mála agus na cleití fud na háite le tóin bhreá ghreamaitheach clúdaithe leo ar fad?
Bíonn cuid de lucht an stealláil ag caitheamh pióg ar a chéile ar nós Krusty the Clown agus cuid acu a chuireann rudaí eile in aghaidh an rannpháirtí eile.
An ceann is scanrúla dar liom ná an smachtú bia, ag cur srian ar dhaoine faoina bhfuil cead acu a ithe agus/nó ag tabhairt orthu rud éigin a choimeád ina béal gan titim ar nós ubh amh. Má bhriseann an ubh, gearrtar pionós ar an té a bhris í, ar bharr bheith ag slogadh siar ubh shlaparnach amh.
Cé nach mbíonn collaíocht i gceist leis an stealláil i gcónaí, is cinnte go bhfuil pléisiúr collaíochta á bhaint amach ag daoine a bhaineann sult as an bhfeitis seo agus iad ag brú na dteorainneacha dá chéile.
Stealláil, níl sé iontach maith don aiste bia ach cloisim go bhfuil traidhfil an-mhaith don chraiceann 😉
