Molann ar gcolúnaí Siún Ní Dhuinn dúinn cluas a thabhairt do reic dheisbhéalach sheachtainiúil Leandra Medine ar a podchraoladh ‘Monocycle’ agus í ag plé ceisteanna an ghnáthshaoil le hionracas agus daonnacht.
Baintear taitneamh as an deireadh seachtaine.
Déantar pleananna spraíúla agus tugtar scíste don intinn ón sceideal seachtainiúil.
Tugann muid cead dúinn féin sult a bhaint as an dá lá a bhronntar orainn.
Dhá lá as seacht lá na seachtaine le sult a bhaint as an saol.
Nach ait é?
Níos lú ná leath an ama.
Athraíonn an port tráthnóna Dé Domhnaigh nuair a thosaíonn an t-ullmhúchán don tseachtain oibre arís.
Fiú amháin iad siúd atá an-sásta ina bpoist, imíonn taoide phléisiúrtha an deireadh seachtaine amach agus fágtar drogall follasach ina háit.
Agus mé ag siúl chun na hoibre idir Stáisiún Uí Chonghaile agus Cearnóg Mhuirfean maidin Dé Luain seo caite, chuir Leandra Medine ceisteanna orm, díreach isteach i mo chluais, faoin tslí a gcaithim mo shaol, á roinnt go leatromach idir Luan go hAoine agus Aoine go Domhnach.
Níorbh fhéidir liom cuimhneamh ar aon ní eile ar feadh trí nó ceithre lá.
Chuir mé aithne ar Leandra tamall de bhlianta ó shin nuair a bhunaigh sí a blag faisin, Man Repeller.
Ba dhuine iomráiteach í Medine mar gheall ar a roghanna neamhghnácha i gcúrsaí stíle ag an am.
Chíor sí ceisteanna casta faoin bpeirspictíocht dhifriúil atá ag mná agus fir ar éadaí ban.
D’aibhsigh sí an difear idir féachaint an fhir agus féachaint na mná ar bhríste dungaraí, sálaí arda, fannypacks agus go leor eile.
Ó shin i leith, tá réimse an ábhair ar an suíomh á leathnú ag Leandra, agus anois tá
foireann ag obair léi.
Ar cheann de na forbairtí is déanaí atá anois le fáil ar Man Repeller tá podchraoladh seachtainiúil nach maireann níos mó ná deich nóiméad.
Tugann sí Monocycle ar an bpodchraoladh, ar monalóg é.
Leis an gcaint leanúnach sna meáin eile faoi gheilleagar an domhain, faoi pholasaithe rialtais nár chuala tú trácht orthu agus faoi chácas nach bhfreastalófá air riamh, bíonn sé dúshlánach spás a aimsiú le do mheon féin a cheistiú i leith do shaoil féin.
Maireann muid i ré na haiste faoistine san insint dhíreach.
Seans nach fada uainn go n-éireoidh an fosheánra seo tuirsiúil dúinn, ach nuair a chloiseann tú glór an reacaire in Monocycle, díríonn d’aigne ar bhealach níos iomláine air ná mar a dhíríonn sí ar an bhfocal scríofa.
Ar ndóigh, ní haon rud nua é seo do lucht éisteachta agus lucht léitheoireachta na hÉireann.
Tá an stíl seo le sonrú mar mhóitíf lárnach i litríocht Angla-Éireannach le breis agus leathchéad bliain anuas agus níl an chuma air go bhfuil sé ag dul i léig go fóill.
Ach, tá greim faighte ag pobal idirnáisiúnta air mar fheiniméan a d’eascair as na meáin shóisialta.
Ar Monocycle, ní luaitear toghchán Mheiriceá, ní luaitear Breatimeacht, ní luaitear ráta malairte.
Ní dhéanann Medine aon chaint ar aon rud ‘mór’ air.
Fágtar sin faoi phodchraoltaí eile.
Ní bhíonn sí ach ag caint faoina saol féin, na dúshláin a bhaineann leis an saol oibre agus an saol pearsanta a láimhseáil.
Tugann sí cuntas pearsanta ar an gcaoi a gceansaíonn sí í féin nuair a bhraitheann sí go bhfuil sí ar tí taom imní a bheith aici.
Labhraíonn sí ar theicnící praiticiúla le spás intinne a aimsiú laistigh den lá oibre.
Tugann sí léargas lom ar an bpróiseas toirchithe in vitro (IVF) agus gach rud a théann leis, go fisiciúil agus go síceolaíoch.
Agus a glór ar crith, admhaíonn sí go bhfuil sí gortaithe nuair a fhógraíonn duine dá foireann go bhfuil post nua faighte aici.
I ngach aon eagrán de Monocycle, cuireann sí mé ag smaoineamh ar an tuiscint a bhíodh agamsa ar an rud is príomhfheidhmeannach, is ceannaire ann.
Tá ag éirí le Medine a fís dá comhlacht a chur i gcrích gan a daonnacht a cheilt.
Cuireann sí i gcuimhne dom nach gá go laghdófaí an croí le cumhacht.
Idir sin agus an tseachtain oibre a athshlamhlú, molaim go mór turas a thógáil ar an Monocycle.
Is féidir éisteacht le Monocyle ar shuíomh Man Repeller nó ar Stitcher.
