Pian-mhùchan glan airson nam ban?

Bíonn Mòrbheinn Mhèinnearach, as Calasraid na hAlban, ag scríobh dúinn go dátheangach, i nGàidhlig agus i nGaeilge, ina colún rialta. An mhí seo, tá leideanna aici do mhná atá ag iarraidh an phian mhíosúil a sheachaint ar bhealach ‘glas’

Le saoghal na meadhanan air am beò-ghlacadh le slighe-bheatha ‘glan’- daithead raw, latte curcuma ’s Marie Kondo – a bheil dòigh nàdarra ann dèiligeadh ri pian-mìosail?

Dè tha nàdarra ge-ta? Dhomh-sa, tha e gu math nàdarra mo bheul a’ lìonadh le pacaid slàn Hobnobs seòclaide, drugaichean a ghabhail ‘s strap-on botail uisge teth a chleachdadh. Mar sin, tha mi an-còmhnaidh a’ cumail cluas ri claisneachd airson comhairle… 

Ann an Sìona, rinn mi mar na Sìnich agus dh’òl  mi tì sònraichte ‘siùcar dubh’ bho bhùth-leighis. Ach, dh’fhàg seo mi caran aotrom de dh’airgead ‘s blas stigeach nam stamag. Ann an Glaschu, chaidh mi gu Holland & Barrett agus cheannaich mi Chaste Berries. Leugh mi air an eadar-lìon gun cuidich sin le pian-mìosail agus gun deach a chleachdadh airson fonn-collaidh aig manaich a bhacadh. Ach, mu dheireadh, chan ann a-mhàin gun robh mi làn pèin ach cho adharcadh ‘s a bha mi riamh – abair spòrs a bh’ aca sna mainistirean ge-ta. Chaidh a chantainn rium gum bu chòir mo bheatha a chuir seachad gun caifein. Abair mìosan a bha sin a feuchainn ri dèiligeadh ri pian gun sòlas Barry’s. 

An sin, thàinig comhlairle bhon tùs as glaine, am màthair agam fhèin. Mhol i dhomh teiripe micro-current fheuchainn. Làn iomagain bhon uair a mhol i inneal-TENS dhomh – carson fon ghrian an cuidich pian le pian?! Cheannaich mi inneal micro-current bho Painmaster. Chuir mi an dhà phliastan taobh ri na ughagan agus cheangal mi iad le càbla. Cha robh càil ri fhaireachdainn ach thoisich solas beag uaine a’ priobadh. Feumaidh mi ràdh gun do chuidich seo gu ìre agus chaidh an inneal a chleachdadh fad seachdain, uair sa mhìos. Fiù ‘s an latha a dh’fheuch mi dol tro tèarainteachd aig a phort-adhair… Ach nach gabh dragh, an àite sgrùdadh a dhèanamh orm, dh’fhaighnich an dithis bhoireannach – A bheil e ag obair ma tha? 

Guma fada a leanas an lorg… 



Agus domhan na meán gafa le slí ghlan mhaireachtála — aiste bia amh, latté tuirmirice agus Marie Kondo — an bhfuil bealach nádúrtha ann le déileáil leis an bpian mhíosúil?

Cad é ‘nádúrtha’ ar aon nós? Domsa, tá sé iontach nádúrtha mo bhéal a líonadh le paicéad iomlán Hobnobs seocláide, drugaí a ghlacadh agus strap-on buidéal uisce te a úsáid. Mar sin, bíonn cluas le héisteacht orm fá choinne comhairle ar bith… 

Sa tSín, rinne mé mar a dhéanann na Sínigh agus d’ól mé tae ‘Siúcra Dorcha’ ó shiopaí leighis na Síneach. Ach, d’fhág seo le pócaí folmha agus bolg righin mé. 

I nGlaschú, d’imigh mé go Holland & Barrett agus cheannaigh mé Chaste Berries. Léigh mé ar an idirlíon go gcuideoidh siad leis phian mhíosúil agus gur úsáideadh é le maoladh a dhéanamh ar dháir na manach.

 Ach, ar deireadh, ní amháin go raibh mé i bpian uafásach ach bhí mé chomh adharcach is a bhí mé riamh — an-spraoi acu sna mainistreacha de réir dealraimh. Dúradh liom dul gan chaiféin. Drochmhíonna a bhí iontu ag iarraidh plé leis an phian gan fiú sólás Barry’s. 

Ansin tháinig comhairle ó thobar an mháithreachais. Mhol sí gur chóir dom micro-current  a thriail. Lán buartha ón uair a mhol sí uirlis TENS dom —  cén fáth sa diabhal a gcuideodh pian bhreise leat nuair atá tú i bpian?! Cheannaigh mé uirlis micro-current ó Painmaster. 

Chuir mé an dhá phaiste os cionn m’ubhagán agus cheangail mé le chéile iad. Níor mhothaigh mé aon rud i dtosach agus ní raibh d’fhianaise ann go raibh siad ag obair ach solas beag glas ag caochadh suas orm. 

Caithfidh mé admháil gur chuidigh seo píosa agus úsáidim é ar feadh seachtaine uair sa mhí. Fiú an lá a rinne mé iarracht imeacht trí shlándáil an aerfoirt. Ach ná bí buartha, in áit mé a chur faoi scrúdú, d’fhiafraigh an bheirt bhan díom – an oibríonn sé, mar sin? 

Gura fada a leanas an lorg…

SCÉALTA EILE