Níl a fhios agam an é go bhfuil an bhliain seo agus an méid atá cloiste agam faoin gcaoi a bhfuiltear ag caitheamh le mná níos measa ná blianta eile, nó an é go bhfuil muid, den chéad uair, ag cloisteáil scéalta a bhíodh á gcoinneáil faoi cheilt anois. Ach mothaíonn sé go bhfuilim, ar a laghad chuile choicís, ag scríobh alt faoin ábhar.
An tseachtain seo, mná Mhaigh Eo atá ag fáil an drochíde, nó ar a laghad, baill na foirne a d’imigh ón bpainéal ar chúiseanna éagsúla. Ina measc sin bhí na mná a d’imigh mar gheall ar an easpa béime ar a gcuid sláinte meabhrach, dar leo.
Is cuma liom cé atá ‘ceart’ nó ‘mícheart’ sa gcás seo. Níl aon mhilleán le cur ar na himreoirí. Tá na mná a d’imigh ceart má mhothaigh siad gurbh é sin an bealach ab fhearr chun iad féin a chosaint. Tá na mná a d’fhan ceart má mhothaigh siad go raibh siad sásta sa gcampa.
Caithfear breathnú i dtreo an bhainisteora, a roghnaigh gan déileáil i gceart le gearáin a bhí ag teacht chun cinn, ach níos mó ná sin, caithfear breathnú ar bhord an chontae i Maigh Eo, nár chomhlíon a gcuid dualgas chun a chinntiú go mbeadh todhchaí pheil na mban sa gcontae sin slán.
Roghnaigh siad seanspaidhteanna feamainne a thabhairt chun cinn seachas díriú ar an bpeil, agus caitheadh Ceathrú na gCon amach as an gcomórtas craoibhe, os rud é gur ón gcumann sin an chuid ba mhó de na mná a d’imigh ón bhfoireann.
Le cúpla lá, labhair na mná a d’imigh, agus tháinig tuilleadh drochíde ina dtreo. Chonaic mé daoine ar na meáin-shóisialta, agus go deimhin, chuala mé iad ag sárú ar an Luas go raibh an cipín caillte ag na mná seo, go raibh siad histéireach, agus mura raibh siad in ann beagán drochíde a thógáil ón mbainisteoir nach raibh aon ghnó acu ag imirt ar fhoireann ardleibhéal.
Táimid éirithe an-mhaith ag caint ar chúrsaí meabhairshláinte, ach is léir nach bhfuil muid sásta glacadh le focal daoine mura gceapann muid go bhfuil a gcuid cúiseanna ‘sách maith’. Deireann muid leo éirí as an gcaoineadh agus mura bhfuil siad in ann glacadh le cáineadh ón mbainisteoir nach raibh a n-áit tuillte acu.
Is cosúil gur cheart do dhaoine a imríonn peil, nó aon spórt eile, glacadh le drochiompar. Mar a dúirt mé an tseachtain seo caite, tá rialacha an tsaoil scríofa ag fir, agus ba iad na fir arís an tseachtain seo a raibh olc orthu nuair a sheas mná ina n-aghaidh. Fir ar fad a chonaic mé ag sciolladh agus ag rá nach raibh aon chnámh droma sa lúthchleasaí nach raibh in ann glacadh le racht feirge.
Níl sé coicís ó chuala muid go raibh Harry Arter imithe ón bhfoireann idirnáisiúnta mar gheall ar achrann le Roy Keane. Níor chuala mé aon duine ag rá go raibh sé histéireach. Feictear dom féin go raibh an-chosúlacht idir an méid an chuala muid faoin troid a bhí aige le Roy Keane, agus na hargóintí a bhí ag cuid de mhná Mhaigh Eo lena mbainisteoir féin. Ach mór an náire na mná.
