Tá deireadh tagtha le laethanta saoire na Nollag, agus is deacair a chreidiúint go bhfuil muid cheana féin ar ais ag an gcoláiste. Mar sin féin, tá sé níos deacra fós agam féin creidiúint go bhfuil mé leath bealaigh críochnaithe leis an dara bhliain den ollscoil! Tá mé fós cinnte go bhfaighidh mé glaoch ón meánscoil lá éigin ag rá liom teacht isteach chun an Ardteist a dhéanamh
Bhí an t-ádh orm go raibh mé ábalta saoire na Nollag a chaitheamh sna Stáit Aontaithe, áit a raibh mé ag tabhairt cuairte ar mo mhuintir atá ag cónaí in Boston. Mar sin féin, ní raibh mé ach díreach tagtha abhaile nuair a thosaigh an seimeastar nua, beagnach i ngan fhios dom.
An rud is deise faoin gcéad seachtain ar ais ag an gcoláiste ná gach duine a fheiceáil ar an gcampas arís. Bhuail mé le mo chairde agus mé ag dul isteach chuig mo chéad léacht den seimeastar agus chaith muid an chuid eile den lá le chéile. Anois, ní hé seo le rá go bhfuil muid go hiomlán ar ais ar an gcampas.
An seimeastar seo is dócha go dtaitníonn an nós a bheith obair as baile go mór leis na léachtóirí, os rud é go bhfuil na léachtaí ar an gcampas lá amháin, agus an léacht céanna ar líne an tseachtain dár gcionn. Dúirt léachtóir amháin go raibh sé chun léachtaí a naoi a chlog ar maidin a chur ar líne mar gheall ar Covid, ach go mbeadh na léachtaí níos déanaí sa lá ar ar an gcampas. Is cosúil nach dtagann Covid amach ach amháin go moch ar maidin.
Agus mé ag dul thimpeall an champais ag caint agus ag comhrá le mo chairde, níor thóg sé i bhfad orm dul ar ais chuig na drochnósanna céanna a bhí agam i seimeastar a haon. Tá mé ag caitheamh i bhfad in iomarca airgid ar bhia agus chaife cheana féin. Is éard atá mar rún na hAthbhliana agam ná go dtabharfaidh mé mo lón féin isteach ag an gcoláiste as seo amach, agus go stopfaidh mé ag caitheamh airgid ar bhia gach lá.
Chuaigh mé amach uair nó dhó i rith na seachtaine chuig Sult, beár na hollscoile ach, faraor, bhí orainn dul abhaile ag a hocht. Beidh sé go deas dul amach níos déanaí nuair a gheobhainn an rialtas réidh le na rialacha seo, rud ba cheart a bheadh ag tarlú go luath, le cúnamh Dé. Braithim go dona d’oibrithe na bpubanna, agus ár ndóigh na clubanna oíche, mar go bhfuil orthu dúnadh chomh luath sin. Don chuid is mó áiteanna, go háirithe faoin tuath, níorbh fhiú dóibh oscailt ar chor ar bith, mar sin tá siad ag fanacht go maolófar na rialacha.
Thosaigh mé ag dul chuig ranganna ióga uair sa tseachtain, rud atá ag tabhairt cúnamh go mór le mo mheabhairshláinte agus strus. Tá na ranganna ióga á reáchtáil ag an ollscoil, mar sin tá an praghas do mhic léinn OÉG níos saoire ná a bheadh áit éigin eile i nGaillimh. Is mac léinn síceolaíochta mé ag deireadh an lae, mar sin ba cheart go mbeadh mé ag tabhairt níos mó aire do m’intinn, ós rud é go bhfuil muid ag foghlaim cé chomh tábhachtach agus atá sé.
Tá an ollscoil ag tabhairt amach tástálacha antaigine saor in aisce do gach mac léinn, rud a raibh mé thar a bheith sásta cloisteáil faoi, ós rud é gur scríobh mé alt á mholadh sin cúpla mí ó shin. Tá sciob sceab ar na tástálacha, áfach, mar sin faigh iad chomh sciobtha agus is féidir!
Sin é mo thuairisc ar an chéad seachtain ar ais ar an ollscoil, na rudaí maithe agus na rudaí olca. Tá súil agam go mbeidh mé ábalta cloí le mo chuid nósanna don Athbliain! Chomh maith leis sin, tá súil agam go dtiocfaidh feabhas mór ar shaol na ndaoine óga i mbliana. Níl aithne agam ar aon duine nach bhfuil an vacsaín faighte acu, agus tá na cásanna ag dul síos chuile lá. Is léir gur údair dóchais é seo do dhaoine óga na tíre, go mbeidh an gnáthshaol ar ais go gairid.
